αδιαφορία

Η έλλειψη ενδιαφέροντος, αμέλεια, αφροντισιά, απάθεια· (αρχ.) έλλειψη διαφοράς. (Θρησκ.)Έλλειψη ενδιαφέροντος για τα θέματα που αφορούν τις θρησκευτικές αξίες. Η α. είναι αντίθετη του φανατισμού και καταδικάζεται από την Αγία Γραφή, γιατί συχνά οδηγεί στην ασυνειδησία, οπότε o άνθρωπος όχι μόνο μένει αδιάφορος μπροστά στις ηθικές αξίες αλλά μπορεί να κάνει το κακό και να μην αισθάνεται τίποτε ή και να ευχαριστιέται από αυτό. (Ψυχ.)Η αδυναμία αντίδρασης σε εξωτερικά ερεθίσματα και η ελάττωση ή έλλειψη του συναισθήματος. Ο ασθενής αντιλαμβάνεται τα εξωτερικά ερεθίσματα, αλλά παραμένει απαθής απέναντι σε αυτά. Η α. μπορεί να είναι μερική, όπως στις περιπτώσεις της μελαγχολίας και των παρανοϊκών συνδρόμων, ή πλήρης, όπως στις περιπτώσεις της ηβηφρένειας, της προϊούσας γενικής παράλυσης και της διανοητικής σύγχυσης. καμπύλες α. (Οικον.).Καμπύλες που παριστάνουν σε καρτεσιανές συντεταγμένες όλους τους ποσοτικούς συνδυασμούς δύο αγαθών που είναι εξίσου επιθυμητοί από τον καταναλωτή (δηλαδή τους συνδυασμούς αυτούς που αφήνουν αδιάφορο τον καταναλωτή, γιατί δεν υπάρχει επικρατέστερος λόγος να διαλέξει τον έναν αντί για τον άλλο). Για παράδειγμα, αν ο καταναλωτής είναι αδιάφορος αν θα αγοράσει τον συνδυασμό 5 κιλά ζάχαρη και 2 κιλά πατάτες ή 4 κιλά ζάχαρη και 2,5 κιλά πατάτες, τότε τα δύο αυτά ζευγάρια τιμών θα βρίσκονται πάνω σε μια κ.α., που χαράσσεται σε ένα σύστημα ορθογώνιων αξόνων, από τους οποίους ο ένας χρησιμοποιείται για τη μέτρηση των ποσοτήτων της πατάτας και ο άλλος για τη μέτρηση των ποσοτήτων της ζάχαρης. Προϋπόθεση για την κατασκευή της κ.α. είναι ότι o καταναλωτής έχει βρεθεί μπροστά στο πρόβλημα να μεγιστοποιήσει την ικανοποίηση των αναγκών του με κατάλληλη επιλογή αγαθών και έχει από τη μια εκφράσει την προτίμησή του για έναν ορισμένο συνδυασμό αγαθών και από την άλλη την αδιαφορία του για έναν άλλο συνδυασμό. Οι ιδιότητες που αποδίδουμε στην κ.α. προκύπτουν από ορισμένες υποθέσεις που κάνουμε σχετικά με τη συμπεριφορά του καταναλωτή. Οι κ.α. έχουν τέσσερα χαρακτηριστικά. α) Το σύνολο των ποσοτικών συνδυασμών που αφήνουν αδιάφορο τον καταναλωτή βρίσκεται πάνω σε μια καμπύλη και όχι σε μια επιφάνεια ή ζώνη. Αυτό προκύπτει από την υπόθεση ότι o καταναλωτής θα προτιμά πάντοτε τη μεγαλύτερη ποσότητα από ένα αγαθό παρά τη μικρότερη. β) Οι καμπύλες περνούν από κάθε σημείο του χώρου των αγαθών, δηλαδή είναι σε όλα τα σημεία συνεχείς. Αυτό προκύπτει από την υπόθεση ότι o καταναλωτής θα είναι πάντα πρόθυμος να δεχτεί μια ποσότητα από ένα αγαθό που θα αντισταθμίζει μια μείωση, οσοδήποτε μικρή ή μεγάλη, στην ποσότητα που έχει από το άλλο αγαθό. γ) Οι καμπύλες έχουν αρνητική κλίση (κατεβαίνουν από τα αριστερά προς τα δεξιά). Αυτό εκφράζει την ιδέα ότι αν αφαιρέσουμε μια ποσότητα από το ένα αγαθό του συνδυασμού, θα πρέπει να αυξήσουμε την ποσότητα του άλλου, για αντιστάθμισμα, έτσι ώστε να μείνει ο καταναλωτής με έναν συνδυασμό αγαθών ισοδύναμο με τον αρχικό. Αυτό βέβαια βασίζεται στην υπόθεση ότι και τα δύο αγαθά δίνουν θετική ικανοποίηση. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, ο καταναλωτής θα προτιμά πάντοτε να έχει συνδυασμούς αγαθών που να αποκλείουν κ.α. κατακόρυφες, οριζόντιες ή με θετική κλίση (που ανεβαίνουν από αριστερά προς τα δεξιά). δ) Οι καμπύλες είναι κυρτές προς την αρχή των αξόνων, δηλαδή βρίσκονται πάνω από την εφαπτομένη σε οποιοδήποτε σημείο τους. Η καμπυλότητα αυτή στην κ.α. εκφράζει την ιδέα ότι όσο αυξάνεται η ποσότητα από το ένα αγαθό, τόσο πιο πολύ μικραίνει η ποσότητα του άλλου αγαθού, έτσι ώστε να υπάρχει ισοδύναμος συνδυασμός αγαθών. Οι κ.α. επινοήθηκαν από τον Άγγλο οικονομολόγο Φράνσις Έτζγουορθ (1845-1926) και χρησιμοποιήθηκαν από τον Ιταλό οικονομολόγο Βιλφρέντο Παρέτο (1848-1923) στην ανάλυση ισορροπίας. Οικ.α. χρησιμεύουν εκτός από τη θεωρία της συμπεριφοράς του καταναλωτή, στη θεωρία της αγοραίας ζήτησης και στη θεωρία της παραγωγής.

* * *

η (Α ἀδιαφορία) [ἀδιάφορος]

έλλειψη ενδιαφέροντος ή προσοχής, ολιγωρία, αμέλεια

νεοελλ.

απάθεια

μσν.

έλλειψη διαφοράς, ταύτιση, σύμπτωση.